Krabben in Krabi en The Visa Run

Naar Krabi
Nou, gezien vanaf de vorige keer zijn we op een vroege ochtend vertrokken naar Nakhon Ratchasima, om vanaf daar de bus te nemen naar Bangkok, om vanaf daar te vliegen naar Krabi (voor tachtig euro), jaaajaaa. Daar moesten we 's avonds nog een leuk guesthouseje zien te vinden, maar we belandden in redelijk povere bungalows (Chao Fa Bungalows), wat op zich best overleefbaar was (250 Baht, 5 euro per nacht)(hoeveel verwacht je dan ook :P). We besloten wel twee dagen later naar een wat mooier guesthouse te gaan (wel 300 Baht :P), wat ook erg schoon is, en een fatsoenlijke douche heeft (wel ook koud), en echte muren en deuren :P

Ya's Thai Cookery School
De eerste ochtend in Krabi zijn we wat gaan rondwandelen en ons visa proberen te verlengen (wat niet ging, omdat Val meer dan zeven dagen nodig had). Wel hebben we ons toen ingeschreven voor een kookcursus die middag: sweeeet! We besloten een van de oudere kookscholen te nemen, omdat het er best authentiek (haha :P) uitzag en we lekkere gerechten zouden gaan maken. En het was ook echt gaaf! We hebben superveel gerechten gemaakt en ook superlekkere: zelf currypaste gemaakt voor rode, groene en panaeng curry (spreek uit: paneng, en is een rode curry met pinda's zeg maar), toen ook de verschillende curry's zelf, en pad thai (geroerbakte noedels met ei etc), geroerbakte morning glory (een wat bittere bladgroente) en kip met groente in oestersaus. Lekkeerrrrr! :D (Oh en Tom Kha Kai, maar die maken we zelf lekkerder, vonden we. :P heheh). Onze kok (Ya, grappige vrouw) en medecursisten waren ook aardig: een vriendelijk Hongaars stel van in de dertig, een zwaar betweterige Amerikaan uit San Francisco en een vrij dom meisje uit Canada :P ("Thai food is awesome!" ..Ehhh, oke.)



Old West
Die avond zijn we wat langs de kust gaan lopen (en veel snelle krabbetjes gezien! Was grappig), maar er is hier gewoon niet zoveel te doen. Het is niet erg toeristisch hier, maar het is eerder een plek waar je snel doorheen reist. Wel hebben we een erg leuk cafe gevonden (echt niet zo gemakkelijk in Thailand): Old West cafe. Ze draaien rockmzuiek (soms wel treees vage covers), en er is happy hour van 17:00-22:00 (:P:P), wanneer cocktails honderd baht zijn (twee euro), woohoo! Tot nu toe hebben we de mojito's (mjam) geprobeerd, en daarna een White Russian (voor tha MJ) en Krabi Lemonade ('want tja', voor Val). De volgende avond hebben we Thailand Fantasy geprobeerd (MJ :P), Land of Paradise (Val), die allebei best zoet waren, toen Time Bomb (die roze was, voor MJ :P), en Number One (voor Val, ging ook wel), en daarna afgesloten met weer een mojito voor MJ en een Screaming Orgasim (avec i, voor Val :P heheheh). ..Al met al, leuke kroeg dus. (Ook leuk interieur, met veel hout, wat kussentjes, en cafe-attributen and the like). (Oh, en een Adolf-kat! :D).

Foto's van deze avond waren te donker, dus helaas..
Nee echt! :P

Tijgergrot en wat rondsjezen
Voor de volgende dag hadden we een dagje exploren gepland, dus we huurden een scootertje (MJ reed, weest gerust :P). We zijn als eerste naar het busstation gegaan om ons busticket naar Koh Samui te boeken (voor ons geen travel-agency-fee meer! ..Het heeft ons nu al een paar keer twee keer zo dure tickets opgeleverd, maar nu hebben we geleerd)(en wooohoo, Koh Samui! :D). Daarna zijn we naar Wat Tham Suea gegaan, oftewel de Tijgergrot-tempel. De tempel zelf was niet zoveel aan, maar er was ook nog iets van een altaar of tempel (wisten we toen niet) op de berg, waar je naar toe kon gaan met een trap. 1,237 treden hadden we al gelezen. Oooh, dachten wij, dat gaat nog wel! Rond de 350 waren we (met name the Val) nogal verhit en redelijk bezweet, toen we een Frans meisje naar beneden tegenkwamen. Hoever is het nog?-was de vraag. Ongeveer duizend treden, was het antwoord. Onze ogen puilden uit hun kassen, en wij waren Ongelovig. Nee, dat zal wel een slechte schatting zijn, laten we doorgaan. ...Later kwamen we paaltjes tegen met nummers erop. Waren het de treden die we al hadden gehad (550), of die we nog moesten?! ...Niet veel later (580+-) wisten we het. We waren nog niet eens op de helft. Nou, ik vertel je, om 12 uur, in de brandende zon duizend-nog-wat-treden op een berg beklimmen: dat is GEEN pretje. .......Maar we hebben het gehaald (net :P)! :D En het uitzicht was quite nice indeed :D (Maar, toegegeven, de uitdaging was het sweetste :P). Daarna hebben we wat liters water gedronken (en Getorade, waarvan het lege flesje werd gejat door een van de vele apen die daar rondhuppelden...sukkel :P), en zijn verder gegaan op ontdekkingstocht.



We zijn naar het Shell Fossil Beach geweest, wat niet veel aan was (veel stenen platen), maar waar wel Tsunami Hazard Zone-bordjes stonden...wat wel bizar was. Het was toen rond half drie en we waren nog steeds naarstig op zoek naar een lunchplek, toen we 'Dawn of Happiness' tegenkwamen :P Ondanks de sterke hippiegeur gingen we eropaf, en belandden in een heeel aangenaam restaurantje aan het strand, waar we lekker Thais hebben gegeten met een verfrissend limoendrankje. Ahhhhh. Paradise. (Avec leuk bordje aan de muur). Later nog wat schelpjes gezocht met een Thais meisje, en verder gegaan. We wilden nog even het strand op en gingen naar Ao Nang, wat een verschrikkelijk toeristisch en lelijk oord bleek te zijn, maar iets verderop was er een geinig strandje met twee eilanden in de verte, waarvan je er naar eentje toe kon lopen! Dus oerNederlanders die wij zijn (:P), gingen wij wadlopen naar dat ene eilandje. Weer veel geinig krabbetjes, zeeslakjes en rare lopende schelpjes gezien, dus dat was wel leuk. Het eilandje was ook mooi, maar zwemmen zat er helaas niet in (te ondiep (uiteraard), en teveel algen...mwehhh). Daarna nog even met de scooter langs Big C geweest (Biksi! Shopping centre), mainly voor koekjes, chips en drank (:P), en die avond lekker wat wezen eten op de avondmarkt hier, en 's avonds gewoon wat thuis gerelaxt.

Mangrovetour
Voor de volgende dag hadden we een mangrovetour geboekt, omdat we allebei graag de mangroves hier wilden zien, en wel zin hadden in een beetje kayakken. De enige andere deelnemers waren twee mannen die een homostel bleken te zijn, die in Tasmanie wonen (een man uit Malasia en Schotland :P). Onze tourguide heette Chai. Het kayakken ging goed, en het was lekker rustig weer, maar we hadden wel high tide, dus we zagen geen mudskippers :( Wel zaten er apen in de bomen (sweet!) en zagen we maffe zwarte krabbetjes op de bomen, en op het water lopende visjes (?!). We zijn verder nog in twee grotten geweest en een supersweete lagune (met heeeel hoge palmbomen en nog meer junglegeweld :D). (Zie hier een foto voor in de folder :P). En zie hier: Mark-Jan die kayakt, 'Valerie die kayakt' volgt nog :P. Omdat er maar een gids was ofzoiets, konden we maar een halve dag op toer, en waren we opeens 's middags al klaar. Door gesprekken met de anderen kwamen we op het idee om niet op visa run te gaan met een agency (dan vertrek je om half acht 's ochtends, word de grens overgedropt, waarna je meteen weer teruggaat en rond acht uur 's avonds weer aankomt - gaaaaar!), maar om een auto te huren en zelf de grens over te gaan! (Juist, een vrij impuslieve actie, maar ok. :P). Onze eigen Visa Run. :P



The Visa Run
We huurden een Toyota Vios (avec cd-speler...maar geen cd's behalve Orawee Sutjanon (hehehe) en freakin' Snoop Dogg (achtergelaten door iemand anders in de auto)), en gingen op weg naar Malasia (want Birma.....nee danku). We zetten koers voor Hat Yai (aangeraden door de man uit Malasia), waar we zouden overnachten, om de volgende dag de grens over te wippen en weer terug te rijden. Het zou drie en een half uur rijden zijn, ongeveer 300-350 km. Nou, om te beginnen was de auto een automaat (even wennen voor MJ), moesten we links rijden, en moesten we ...in Thailand rijden.

Maaaaaaan. Regels zijn er hier niet, behalve: let op de anderen en geef voorrang aan degene die het hardste rijdt :P We werden van links en rechts ingehaald, scooters mogen ook op de snelweg, er is geen snelheidslimiet, steden worden niet aangegeven, dorpjes staan niet op de kaart, etc etc, pffffff. Het leidde tot veel 'you meek it mee'-momentjes :P :/ We hebben zoooveel auto's gezien die maar nipt terug in konden voegen (eigenlijk echt niet leuk), werkzaamheden aan de weg kan ook terwijl het verkeer gewoon doorrijdt(?!) en we werden ingehaald door een bus die 100-120 reed(!). Maar na niet lang had MJ ook de Thai-style onder de knie en waren we goed op weg naar Hat Yai (even stoppen na Trang - dat was hel, chaos is underestimating). En wat betreft Hat Yai: dat was niet een romantische oude stad in het Zuiden, met veel gezellige eettentjes, zoals verwacht (want zo aan ons beschreven), maar een nieuwe vieze stad (met putlucht in de letterlijke betekenis, erk) met lelijke gebouwen en zwaar chaotisch verkeer. Dus we planten zsm de auto in een garage van een hotel, wat best redelijk bleek te zijn (580 Baht). Die avond zijn we na wat zoeken maar een pub ingedoken voor wat eten, omdat we A. nogal hongerig waren en B. het zat waren aangestaard te worden en C. vertrouwden op een plek met Guinness. :P 't Was ook wel oke, maar de stad was niet zoals we hoopten en we vluchtten gauw weer terug naar het hotel (kamer met ligbad, woohoo!).



De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan om te ontsnappen uit Hat Yai, en naar de grens gegaan (bij Pedang Basar). Het was nogal hectisch bij de grens, en eerst waren we de grens over zonder stempel van Thailand, en later weer het land in, ook zonder stempel. Beide keren zijn we maar even teruggegaan :P (Maar wel vaag!). We zijn dus heeel eventjes in Malasia geweest (een volle minuut? :P), en mogen nu weer 30 dagen in Thailand blijven, joepie! :) Nou, toen weer de hele weg terug, maar MJ had nu de Thai-style echt goed onder de knie, dus dat ging prima. Al met al was het wel behoorlijk een rit (en wat voor een), ook al hebben we ons visa, dus eenmaal hier wilden we wel meteen relaxen en vooral niet meer reizen of regelen......pfffffff. En dat is nu :P Dus..

Op naar de eilandjes!
Morgen vertrekken we naar de eilandjes (Koh Samui en Koh Tao) en begint het echte relaxen pas. (:P Het echte echte relaxen, zonder reizen enzo). We hebben er zin in! Vooral het duiken natuurlijk, maar ook lekker op het strand liggen en wat zwemmen... waarom moesten we perse ook zoveel doen? :P Maar we klagen niet! ;) Alles gaat prima, en jullie horen weer snel van ons!
Ciaooo,

Val en MJ